Η διακεκριμένη νεαρή σολίστρια του βιολοντσέλου Alisa Weilerstein δημιούργησε μια κατανυκτική ατμόσφαιρα στο τέταρτο μέρος της προσωπικής σειράς εμφανίσεών στα πλαίσια του κύκλου “Fragments”, η οποία συνδυάζει Σουίτες για Βιολοντσέλο του Johann Sebastian Bach με σύγχρονη μουσική εμπνευσμένη από αυτές.
Για το Hellenic DNA: Φώτης Καλιαμπάκος.
Η Alisa Weilerstein θα συμπράξει φέτος στο τέλος της σεζόν στη σκηνή του Carnegie Hall και με το Λεωνίδα Καβάκο.
Η Alisa Weilerstein είναι αναμφίβολα μία από τις πιο διακεκριμένες σολίστες της γενιάς της. Η γεννημένη Rochester της Νέας Υόρκης Weilerstein, ήρθε σε πολύ μικρή ηλικία σε επαφή με το βιολοντσέλο και άρχισε μαθήματα όταν ήταν μόλις τεσσάρων χρονών. Είχε από πολύ μικρή μια σπουδαία εξέλιξη και εμφανιζόταν σε συναυλίες ενώ για κάποιο διάστημα σπούδασε και έζησε στη Γερμανία. Μιλάει μεταξύ Γερμανικά ενώ έχει και πτυχίο Ιστορίας από το πανεπιστήμιο Columbia με ειδίκευση στη Ρωσική ιστορία, μια και εκεί βρίσκονται οι ρίζες της επίσης εβραϊκής καταγωγής οικογένειάς της. Πριν από αρκετά χρόνια ο υπογράφων είχε την τύχη να ακούσει την Weilerstein σε μια συναυλία στο Κοντσέρτο για Βιολοντσέλο του Antonín Dvořák με τη Φιλαρμονική της Νέας Υόρκης και όπως φαίνεται δεν υπάρχει ή δεν χρειάστηκε δεύτερη ευκαιρία για την πρώτη εντύπωση.
Η άριστη τεχνική αλλά κυρίως η ευαισθησία της προσέγγισής της και η μουσικότητά της είναι ξεχωριστές. Το 2018, αυτή τη φορά με τη Φιλαρμονική της Τσεχίας η Weilerstein έλαμψε και πάλι στο Κοντσέρτο του Dvořák. Η Weilerstein, τακτική επισκέπτης της Νέας Υόρκης, εντυπωσιάζει με τις εμφανίσεις της τόσο σε κλασσικά έργα του ρεπερτορίου όσο και σε σύγχρονα έργα. Κάθε φορά που σε κάποιο ανκόρ η διακεκριμένη σολίστ παρουσίαζε κάποιο κομμάτι από τις Σουίτες για Βιολοντσέλο του Johann Sebastian Bach η εμπειρία ήταν θα λέγαμε πάντοτε, αν μας επιτρέπεται η έκφραση μυσταγωγική. Έτσι κάθε άλλο παρά έκπληξη ήταν οι διθυραμβικές κριτικές του τύπου όταν το 2020 εκδόθηκε η ηχογράφησή τους από τη σολίστ.
Η Weilerstein έχει εν τω μεταξύ ηχογραφήσει σχεδόν όλα τα γνωστά έργα του ρεπερτορίου του οργάνου της καθώς και μια μεγάλη γκάμα σύγχρονων έργων. Από αυτήν την προνομιακή σχέση που διατηρεί από τη μία με το έργο του Μπαχ και την αφοσίωσή της στη σύγχρονή μας μουσική δημιουργία προέκυψε και η σύλληψη του κύκλου συναυλιών της Weilerstein τα τελευταία χρόνια. Πρόκειται για τις συναυλίες με τον τίτλο «Fragments», η τέταρτη από τις οποίες παρουσιάστηκε στο Zankel Hall του Carnegie Hall την προηγούμενη Παρασκευή: «Fragments 4 – Λαβύρινθος» Η Weilerstein ζήτησε από μια σειρά συνθέτες της εποχής μας να συνθέσουν έργα εμπνευσμένα από κάθε μέρος κάθε Σουίτας του Μπαχ.
Τα έργα αυτά δεν αναφέρονται καν στο πρόγραμμα αλλά συνδέονται με τις Σουίτες και παρουσιάζονται σαν ένα οργανικό σύνολο με ένα λιτό σκηνικό και εναλλαγές στο φωτισμό. Σκηνοθέτης των παραστάσεων είναι η Αμερικανίδα Elkhanah Pulitzer, ενώ υπεύθυνος για τα σκηνικά και το φωτισμό είναι ο Seth Reiser. Συνεργάζονται επίσης η ενδυματολόγος Molly Irelan και η παραγωγός Hanako Yamaguchi. Η παράσταση-δρώμενο λαμβάνει χώρα σε συνθήκες χαμηλού φωτισμού με το πρόγραμμα να μην περιλαμβάνει συγκεκριμένες πληροφορίες για τα έργα των νέων συνθετών που θα παρουσιαστούν για να μην προκαταλάβουν τον ακροατή και αλλοιώσουν την αμεσότητα της μουσικής εμπειρίας.
Σε καθεμιά από τις συναυλίες (είχαμε την τύχη να παρακολουθήσουμε και τις τρείς προηγούμενες) επιλέγεται μία από τις Σουίτες και μετά από κάθε μέρος της παρουσιάζεται, χωρίς διακοπές, σαν οργανικό σύνολο, ένα καινούριο έργο. Τα έργα της τέταρτης συναυλίας είχαν συνθέσει οι Courtney Bryan, Gabriel Kahane, Matthias Pintscher, Missy Mazzoli, και Paul Wiancko. Το κάθε έργο σχετίζεται με κάποιο τρόπο με το μέρος της σουίτας που συνοδεύει, είτε ρυθμικά, είτε ως προς τη διάθεση και την ατμόσφαιρα αλλά ασφαλώς η πρόκειται για καινούρια έργα τα οποία μάλιστα εξερευνούν όλες τις διαστάσεις δυνατότητες του ήχου του οργάνου.
Η Weilerstein με έξοχη τεχνική, πολύ εκφραστικό ήχο, αφοσίωση στην ερμηνεία τους δημιουργεί μια καθηλωτική ατμόσφαιρα με το κοινό να ταξιδεύει με τη βοήθεια του εναλασσόμενου φωτισμού στα «όρια» θα λέγαμε, τόσο τα όρια των δυνατοτήτων του οργάνου όσο και της έκφρασης «αρχέγονων στοιχείων» ή και ολόκληρων ,θα λέγαμε, «κόσμων». Το δρώμενο εκτυλίσσεται χωρίς καμία διακοπή μεταξύ των μερών και το μόνο που ξεχωρίζει τα μουσικά στοιχεία της παράστασης, είναι το ότι τα μέρη των σουιτών του Μπαχ είτε είναι γνωστά στο κοινό είτε είναι λόγω της απόστασης του στυλ του 18ου από αυτό του 21ου αιώνα και αυτό τα καθιστά διακριτά, κάτι που υποβοηθείται και από το φωτισμό, αφού στον Μπαχ η σολίστ φωτίζεται από «κανονικό» θα λέγαμε σκηνικό φωτισμό, ενώ στα σύγχρονα έργα το μπλε ή άλλο φως με την προοπτική του και τις εναλλαγές του κατά κάποιο τρόπο συνάδουν με την ατμόσφαιρα της μουσικής ή να προσπαθούν να την εισαγάγουν ή και να την ερμηνεύσουν.
Η Alisa Weilerstein ανέδειξε όλη την γκάμα των τεχνικών και ερμηνευτικών της δυνατοτήτων, με κάποια έργα να απαιτούν ταχύτητα, έντονες ρυθμικές και δυναμικές αλλαγές, ενώ σε κάποια άλλα ξεχώριζαν για τη λυρικότητα και την εκφραστικότητά τους, με το Απολλώνιο, αν δεχτούμε να παρασυρθούμε από την όχι και τόσο ιστορικά ακριβή, όσον αφορά την αρχαιότητα, διάκριση του Νίτσε, να εναλλάσσεται με το Διονυσιακό, ενώ η ερμηνεία της στο Sarabande της 4ης Σουίτας ήταν καθηλωτική στην κορυφαία στιγμή της βραδιάς!
Η Alisa Weilerstein θα επανέλθει στη Νέα Υόρκη στο δεύτερο μέρος της σαιζόν στις 14 Απριλίου του 2026 για την επόμενη συναυλία της σειράς με τον τίτλο: “Fragments 5 Lament” και θα κλείσει τις φετινές της εμφανίσεις στο Carnegie Hall στις 15 Μαΐου του 2026 στη μουσική «συνάντηση κορυφής» με τέσσερις ακόμα διακεκριμένους συναδέλφους της, δύο της δικής της νεώτερης γενιάς, τον Antoine Tamestit (βιόλα) και Pablo Ferrández (βιολοτσέλο) και δύο κορυφαίους και καταξιωμένους βιολονίστες της παλαιότερης γενιάς, τον Gil Shaham και το Λεωνίδα Καβάκο.
