Ο Φίλιππος Κοτσαρίδης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1973 και μεγάλωσε στο Βέλγιο όπου οι γονείς του μετανάστευσαν το 1974, σε μία περίοδο που η Ελλάδα ήταν ιδιαίτερα ασταθής πολιτικά και όδευε σε μία νέα εποχή διακυβέρνησης και κρατικής λειτουργίας.
Της Δέσποινας Φρονιμοπούλου.
Ο πατέρας του κ. Κοτσαρίδη πήρε την απόφαση να μετοικήσει στο Βέλγιο για έξι μόνο μήνες, ένα πλάνο που σίγουρα άλλαξε καθώς η χώρα του Βελγίου πλαισιώνει ένα ουσιαστικό κράτος δικαίου με ίσες ευκαιρίες και προοπτικές γεγονός για το οποίο και ο ίδιος ο κ. Κοτσαρίδης δηλώνει ιδιαίτερα ευγνώμων. Ένα κράτος με παιδεία, περίθαλψη και υποδομές στο οποίο ο κ. Κοτσαρίδης προσαρμόστηκε άμεσα, μιλώντας Γαλλικά και Ολλανδικά και λειτουργώντας πλέον το δικό του γραφείο ως φοροτεχνικός-οικονομολόγος.
Ο ίδιος, διατελεί Πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Βρυξελλών προσφέροντας κοινωνικό έργο στους Έλληνες ομογενείς της περιοχής και όσους επιλέγουν να μεταναστεύσουν εκεί.
«Εμείς δεν είμαστε εδώ για να χωρίσουμε τους Έλληνες αλλά για να τους ενώσουμε.»
Ο κ. Κοτσαρίδης έχει αναλάβει τα καθήκοντα του Προέδρου του νεοσύστατου Ευρωπαϊκού Ιδρύματος Ελληνισμού ως επέκταση της πολιτιστικής του δράσης υπέρ της γενέτειράς του.
Το εν λόγω Ίδρυμα θα εγκαινιάσει το γραφείο του στις 15 Σεπτεμβρίου και θα ακολουθήσει η επίσημη παρουσίασή του στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Η δημιουργία του ιδρύματος είναι αποτέλεσμα σκέψης Ελλήνων της Ομογένειας με σκοπό τη διατήρηση, τη διαφύλαξη και διάσωση της ελληνικής γλώσσας και του ελληνικού πολιτισμού. Ενώ στην Αμερική λειτουργούν εδώ και χρόνια ανάλογοι φορείς, όπως είναι το Hellenic American Institute, στην Ευρώπη γινόταν σποραδική προσπάθεια ανάδειξης του ελληνισμού και των ομογενών της χώρας. Έτσι, προέκυψε η ιδέα δημιουργίας ένας φορέα που θα αποτελέσει κοινό σημείο αναφοράς για όλους τους Έλληνες της Διασποράς που βρίσκονται στην γεωγραφική περιοχή της Ευρώπης.
«Θέλουμε να φέρουμε κοντά μας όλες τις Ελληνικές Κοινότητες και να συνεργαστούμε οριζόντια.»
Η Βρυξέλλες αποτελούν το δεύτερο μεγαλύτερο κέντρο λήψης αποφάσεων μετά την Ουάσιγκτον και αυτό το προνόμιο θέλει να αξιοποιήσει το Ίδρυμα. Στην Ευρώπη των 27 Κρατών-Μελών, η ελληνική ομογένεια αριθμεί 1.100.000 πολίτες, ένας αριθμός καίριος που δύναται να λειτουργήσει καταλυτικά στην προώθηση της Ελλάδας και των πλεονεκτημάτων της ως μία κοινή φωνή Ελληνισμού κάτω από τη μεγάλη σκέπη που προσφέρει το ‘Ίδρυμα.
Ήδη έχουν ενταχθεί στο ίδρυμα τέσσερις χώρες, το Βέλγιο, Η Γαλλία, η Ιταλία και η Γερμανία ενώ έχουν γίνει επικοινωνίες με τη Σουηδία, την Ισλανδία, την Ουγγαρία, την Ολλανδία και τη Ρουμανία προκειμένου σταδιακά να εναρμονιστεί η δράση της ελληνική ομογένειας σε όλη την Ευρωπαϊκή επικράτεια.
«Εκτιμούμε τις προσπάθειες της Ελλάδας και δεν κινούμαστε ανταγωνιστικά προς αυτήν αλλά συμπληρωματικά.»
Καθώς η Ευρωπαϊκή Ένωση επενδύει στην δια βίου εκπαίδευση των πολιτών της, υπάρχει μία πληθώρα χρηματοδοτούμενων εκπαιδευτικών προγραμμάτων προς εκμετάλλευση από πολιτιστικούς φορείς και κράτη. Αυτά τα κονδύλια σκοπεύει το Ευρωπαϊκό Ίδρυμα Ελληνισμού να αξιοποιήσει προκειμένου να οργανωθούν εκδηλώσεις, ημερίδες, πολυήμερα φεστιβάλ και εκπαιδευτικά προγράμματα τα οποία θα προωθήσουν την ελληνική γλώσσα, ιστορία και πολιτισμό.
Κατά τον τρόπο αυτό, υπάρχει η δυνατότητα να γεφυρωθεί το χάσμα μεταξύ της ελληνικής επικράτειας και των ομογενών δηλώνοντας παράλληλα την ηχηρή θέση της ελληνικής διασποράς στην προσπάθεια ανάδειξης του πολιτισμού και της γλώσσας μας.
«Το Ίδρυμα έχει ως στόχο να εκπροσωπεί τις θέσεις των 1.100.000 Ελλήνων της Ομογένειας, ταπεινά.»
Εντός των καταστατικών σκοπών του ιδρύματος είναι και η ανάδειξη των θέσεων και των προβληματισμών της ελληνικής ομογένειας μαζικά και συγκεντρωμένα. Ένα παράδειγμα της εν λόγω δράσης είναι η online παρουσίαση του δελτίου τύπου του Ευρωπαϊκού Ιδρύματος Ελληνισμού αναφορικά με το δημοκρατικό καθήκον και δικαίωμα του εκλέγειν το οποίο διαβάστηκε στην Ελληνική Βουλή από μέλος της Επιτροπής για την Παιδεία του Ιδρύματος, κ. Σέτα Θεοδωρίδου.
Ένα ακόμη παράδειγμα αποτελεί το δελτίου τύπου που κοινοποιήθηκε στα κοινωνικά μέσα του Ιδρύματος σχετικά με την απόρριψη της χορήγησης άδειας για την εκτέλεση της Θείας Λειτουργίας στην Μονή της Παναγίας Σουμελά από τις τουρκικές αρχές. Όπως και ο ίδιος ο κ. Κοτσαρίδης αναφέρει, οι τοποθετήσεις του Ιδρύματος είναι πάντοτε ισορροπημένες σεβόμενο ως μία προέκταση της χώρας, τις ελληνικές αρχές και την ελληνική διακυβέρνηση.
«Νιώθουμε ότι ασκούμε μία υγιή πίεση.»
Το ανθρώπινο δυναμικό που διαθέτει το Ίδρυμα διακρίνεται από ενεργούς επαγγελματίες ποικίλων ειδικοτήτων που διαπρέπουν στον χώρο τους και βρίσκονται σε σημεία «κλειδιά» για την προώθηση της ελληνικής προσπάθειας προώθησης του πολιτισμού μας. Αντιστοίχως, η ως τώρα δραστηριοποίηση του Ιδρύματος είναι στρατηγικά εκφρασμένη προσφέρνοντας σταθερότητα, αποφασιστικότητα και επιπρόσθετη ισχύ με έναν επικουρικό τρόπο.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το επικείμενο συμπόσιο στη Χαϊδελβέργη με σκοπό τη συζήτηση για την επιστροφή των Ελγίνειων Μαρμάρων. Επιπλέον, η στάση του Ιδρύματος στα ζητήματα που πραγματεύεται περιβάλλεται από ιδιαίτερα επιμονή και συνέπεια, γεγονός που επιβεβαιώνεται από τη συνέχιση των διαπραγματεύσεων για την ψήφο των Απόδημων μιας και ο προβληματισμός που ανακύπτει στις περιοχές όπου υπάρχει έλλειψη προξενικού γραφείου ή πρεσβείας παραμένει άλυτος.
«Δεν είμαστε έξω από τη χώρα μας, συμμετέχουμε.»
Ο κ. Κοτσαρίδης υπογραμμίζει την εμφανή διαφοροποίηση της σχέσης των Απόδημων με τη χώρα σε σύγκριση με τις προηγούμενες δεκαετίες. Οι πρώτοι Έλληνες οικονομικοί μετανάστες , φεύγοντας από τη χώρα για ένα νέο ξεκίνημα στο εξωτερικό, έχαναν την επικοινωνία τους με την πατρίδα για χρόνια. Εξαιρουμένων των εμβασμάτων, τίποτα δικό τους δεν επέστρεφε στη χώρα ενώ οι ίδιοι εδύναντο να επισκεφθούν την Ελλάδα περιορισμένα.
Πλέον, τα σύγχρονα μέσα επιτρέπουν σε κάθε Απόδημο να ενημερώνεται διαρκώς για τα τεκταινόμενα της πατρίδας όπως επίσης και να την επισκέπτεται συχνότερα. Οι Έλληνες του Βελγίου, ειδικά σήμερα που οι πτήσεις είναι πολύ πιο συχνές και τα εισιτήρια του αεροπλάνου ακόμη πιο οικονομικά, επισκέπτονται τη χώρα μας έως και κάθε δύο μήνες. Αυτός είναι και ο λόγος που ενισχύεται η φωνή τους σταδιακά, επιστρέφουν στις ρίζες τους και δε χάνουν την ελληνικότητά τους.
«Η Ελλάδα θα βγει κερδισμένη από το brain-drain.»
Μπορεί η πλειονότητα να αντιμετωπίζει την ιδέα της απομάκρυνσης των νέων από τη χώρα ως μία πληγή για την πατρίδα, στη πραγματικότητα όμως κάτι τέτοιο δεν είναι απόλυτο. Σύμφωνα με τον κ. Κοτσαρίδη, το Βέλγιο έχει δεχτεί χιλιάδες Έλληνες ανά τα χρόνια από τους οποίους πολλοί παρέμειναν εκεί. Εκπαιδεύτηκαν, έλαβαν θέσεις ευθύνης και εξέλιξαν την καριέρα τους κερδίζοντας το know how για πολλούς διαφορετικούς τομείς.
Βέβαια, η αλήθεια είναι πως οι περισσότεροι θέλουν να επιστρέψουν στη χώρα το συντομότερο δυνατό, να επενδύσουν σε αυτήν ή ακόμη και να εργαστούν προσφέροντας στη χώρα τους την τεχνογνωσία μιας ξένης, συνήθως ευρωπαϊκής, χώρας αναβαθμίζοντας την εργασιακή ποιότητα και εν γένει την οικονομία της πατρίδας. Ο ίδιος δηλώνει πως αυτό που τον κρατάει ακόμη στο Βέλγιο είναι η μικρή του κόρη, ειδάλλως θα είχε ήδη επιστρέψει στην Ελλάδα μόνιμα.
«Ο κάθε ένας Έλληνας απόδημος θα φέρει κάτι πίσω.»
Όπως είναι λογικό εκτός του Ευρωπαϊκού Ιδρύματος Ελληνισμού, ο κάθε Έλληνας του εξωτερικού δύναται να προφέρει κάποια βοήθεια στην επικράτεια της πατρίδας του. Σύμφωνα με τον κ. Κοτσαρίδη, οι περισσότεροι Έλληνες που επισκέπτονται την χώρα μας μεταφέρουν από το εξωτερικό ερεθίσματα και ιδέες, εκτός από χρήματα, που κρίνονται ιδιαίτερα πολύτιμα αγαθά ενίσχυσης της πατρίδας.
Η τεχνογνωσία, οι επιχειρηματικές ιδέες, οι συνεργασίες με εταιρίες του εξωτερικού, οι επενδύσεις στον τουρισμό και τα μέσα μεταφοράς είναι μόνο μερικά παραδείγματα της εν λόγω βοήθειας. Ο ίδιος ο κ. Κοτσαρίδης έχει ξεκινήσει επικοινωνίες για τη δημιουργία ενός γηπέδου γκολφ, ένας χώρος που μπορεί να φιλοξενήσει πιθανούς μελλοντικούς επενδυτές και επισκέπτες και παράλληλα να σερβίρει ελληνική κουζίνα συνδυάζοντας τον ελληνικό πολιτισμό με τις σύγχρονες πολυπολιτισμικές επιταγές της πραγματικότητας.
«Η Ελλάδα είναι ένας ευλογημένος τόπος.»
Η χώρα μας, μέσα από τα μάτια του κ. Κοτσαρίδη, είναι ένας τόπος καθαρός όμορφος και καρποφόρος. Οι άνθρωποί μας έχουν καλλιεργήσει το πνεύμα της δημοκρατίας, του σεβασμού στη γη και στον διπλανό τους, ένας λαός απλός με την καρδιά στο χέρι. Φυσικά, υπογραμμίζει τη βαθιά γνώση του για τις παθογένειες και της αρνητικές πτυχές μας, προσβλέποντας τόσο ο ίδιος όσο και το Ίδρυμα στην αξιοποίηση όλων των περιθωρίων βελτίωσης με την υποστήριξη των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων που προωθεί η ελληνική πολιτεία τα τελευταία χρόνια.
