Οι Victor Ambros και Gary Ruvkun έλαβαν το φετινό βραβείο Νόμπελ Ιατρικής, για την ανακάλυψη του microRNA και του ρόλου του στη μετα-μεταγραφική γονιδιακή ρύθμιση!
Ο Victor Ambros και ο Gary Ruvkun συναντήθηκαν στο εργαστήριο του Robert Horvitz (ενός άλλου νομπελίστα του 2002) στις αρχές της δεκαετίας του 1980, ενώ εργάζονταν πάνω σε ένα πρόβλημα που τους απασχολούσε για χρόνια: γιατί μερικά από αυτά τα «μεταλλαγμένα» σκουλήκια αποκτούσαν τόσο ανώμαλες δομές, σχήματα και λύσεις;
Για χρόνια, η εργασία τους επικεντρώθηκε σε κάτι φαινομενικά απλό όπως η κλωνοποίηση (και ο χειρισμός) διαφόρων τύπων μεταλλαγμένων νηματωδών.
Ο Ambros κατέληξε μετά από χρόνια στο Πανεπιστήμιο του Harvard και ο Ruvkun στο Γενικό Νοσοκομείο της Μασαχουσέτης. Ο καθένας συνέχισε να εργάζεται ανεξάρτητα. Και οι δύο προσπαθούσαν σε διαφορετικά πανεπιστήμια να βρουν την λύση, αλλά δεν τα είχαν καταφέρει.
Πολλά χρόνια μετά και αφού δεκάδες ακόμα εργαστήρια άρχισαν να εργάζονται πάνω στην κλωνοποίηση και στα μεταλλαγμένα σκουλήκια τα οποία αποκτούσαν περίεργες ανώμαλες δομές, και σχήματα, οι δύο Αμερικανοί, Βίκτορ Αμπρος, 70 ετών, και ο Γκάρι Ράβκιν, 72 ετών, τιμήθηκαν με το Νόμπελ Ιατρικής για την ανακάλυψη του microRNA, νέας υποδιαίρεσης του μορίου του RNA, που διαδραματίζει κρίσιμης σημασίας ρόλο στην ρύθμιση της δραστηριότητας των γονιδίων.
“Η επαναστατική τους ανακάλυψη αποκάλυψε μία τελείως νέα αρχή της ρύθμισης της γονιδιακής έκφρασης που αποδεικνύεται κρίσιμης σημασίας για τους πολυκύτταρους οργανισμούς, περιλαμβανομένων των ανθρώπων”, σύμφωνα με την ανακοίνωση.
Τα microRNA “έχουν θεμελιώδη σημασία στην ανάπτυξη και την λειτουργία των οργανισμών”.
“Είναι τεράστιο! Είναι σεισμός!”. Αυτή ήταν η πρώτη αντίδραση του Γκάρι Ράβκιν στο δημόσιο σουηδικό ραδιόφωνο SR τα πρώτα λεπτά μετά την ανακοίνωση της επιτροπής του Νόμπελ που βράβευσε τον ίδιο και τον συμπατριώτη του Βίκτορ Αμπρος για την ανακάλυψη του microRNA.